Tövbe Etmeyen Adam
Hz. Şuayb (a.s.) zamanında bir
adam:
- Allah bende nice ayıplar
gördü, nice günahlar işledim. Böyle olduğu halde kereminden bana ceza vermiyor,
dedi.
Allahu Teala (c.c.), Şuayb (a.s.)'a
şöyle vahyetti:
- Ona bildir, onu nice kereler
cezalandırdım, fakat haberi yok. Gönlü bütün sırlara karşı kör oldu. Her şey
zıddıyla meydana çıkar, bembeyaz kazanın beyazlığı üstünde kara is ve kurum,
arpa tanesi kadar küçük bile olsa kendini gösterir, fakat kazan karardı mı
artık üstünde ne is, ne de kurum görünür. Gönlü temiz adam günahın tesirini
derhal anlar da ağlayıp sızlamaya, "Aman Ya Rabbi!" demeye başlar,
kalbi kara adamın ise tövbe aklına bile gelmez.
Hz. Şuayb bunları adama
söyleyince şu karşılığı verdi:
- Eğer bizi cezalandırdıysa
alameti nedir? Bunun üzerine Şuayb (a.s.) Allahu Teala'ya:
- Ya Rabbi, diye yakardı,
cezaya alamet istiyor. Allahu Teala şöyle buyurdu:
- Ben ayıpları örtücüyüm,
sırlarını söylemem. Fakat onu cezalandırmış olduğumun bir alameti şu: ibadet
ediyor, fakat ruhu hiç zevk almıyor. Cevizler çok ama içi boş.
Mevlana'dan Hikayeler Blog
Yorumlar
Yorum Gönder