Kör Dilenci
Kör bir dilenci vardı. Şöyle
derdi:
- Ey ahali, bana acıyın, bende
iki körlük var. O halde bana iki kat yardım edin.
Halktan birisi:
- Bir körlüğünü görüyoruz.
Öbürü nedir, göster, dedi.
- Sesim çirkin, avazım kötü.
Körlük ve ses çirkinliği iki kat körlüktür. Sesim yüzünden halkın bana acıması
azalıyor. Kötü sesim nereye varırsa bana karşı öfke ve kin meydana getiriyor.
Bu iki körlüğe siz de iki kat acıyın. Böyle hiçbir yere sığmayan kişiyi siz de
gönlünüze sığdırın, hoş görün.
Bu sızlanma yüzünden halkın
hepsi ona acımaya başladı. Sırrını söyleyince gönlünün güzel sesi, sesinin
çirkinliğini örttü.
Böyle birisinin gönül sesi de
çirkin olursa, bu üç kat körlüktür.
Mevlana'dan Hikayeler Blog
çok güzel
YanıtlaSil