Filozof ve Bedevi



Bir bedevi, devesine iki dolu çuval yüklemişti. Çuvalların üstü­ne de kendisi oturmuştu. Yolda bir filozofa rastladı, konuşmaya baş­ladılar. Filozof ona:
- O çuvallarda ne var, diye sordu.
- Birinde buğday, öbüründe kum, dedi bedevi.
- Neden bu kumu doldurdun?
- O çuval boş kalmasın da ağırlık dengelensin diye.
- Buğdayın yarısını bu çuvala, diğer yansını da öbür çuvala koy. Bu suretle hem çuvallar hafifler hem de devenin yükü.
Bedevi bu fikri çok beğendi:

- Ey hakim, dedi, böyle ince düşünüşlü, böyle güzel rey sahibi olduğun halde neden böyle yoksulsun, yaya yürüyor, yoruluyorsun?
Bedevi, filozofa acıdı, onu devesine bindirmek istedi. Ona:
-  Ey hikmet sahibi, dedi, biraz halinden anlat, böyle bir akılla sen ya vezirsin ya da padişah. Doğru söyle!
- İkisi de değilim, halktan bir adamım. Elbiseme baksana!
- Kaç deven, kaç öküzün var?
- Hiç yok!                                                                  
- Peki dükkanındaki mal ne, bari onu söyle.
- Ne dükkanı?! Yerim yurdum yok.     
- Ne kadar paran var peki?
-  Para şöyle dursun, bir gecelik yiyecek alacak harçlığım yok. Yalınayak, başı kabak koşup duruyorum. Kim bir dilim ekmek verse oraya gidiyorum. Bu kadar hikmet ve bilgiden ancak hayal ve başağrısı elde ettim.                                                                          
- Öyleyse yanımdan uzaklaş! Senin uğursuzluğun bana da bu­laşmasın! Bir çuvalımda buğday, öbüründe kum olması senin hik­metinden daha hayırlı. Benim ahmaklığım çok mübarek bir ahmak­lık.
Dünya hikmeti, dünyevî felsefe zannı, şüpheyi artırır, din hikmetiyse insanı feleğin üstüne çıkarır. Ahir zamanın aşağılık ukalaları ciğerler yakmışlar, hile ve düzenler bellemişler, fakat asıl serma­ye olan sabrı, ihsanı, cömertliği yele vermişlerdir.

Mevlana'dan Hikayeler Blog

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mevlana'dan Öğütler ve Nasihatler

Resim
Dert nerede ise deva oraya gider.Yoksulluk nerede ise nimet oraya gider. Soru nerede ise cevap oraya verilir. Gemi nerede ise su oradadır.Suyu ara, susuzluğu elde et de sular alttan da yerden de fışkırmaya başlasın. *** Kötü bir işe düşünce ibret al, üzüntüye düşme. Fayda ve zarar zamanında da gülmeye bak. Gülün yapraklarını tek tek koparsan da sana gülümser o. Bir dikenden niye gama düşersin? Diken olmasa gül olur mu? *** Nice güzel sözlüler var ki susmaktadırlar. Nice tatlı özlüler var ki; ekşi yüzlüdür. Mezarlığa var da bir bak; ne hatipler var ki susmuşlar, ne can yakan güzeller var ki, ekşimişler, toprak olmuşlar. ***
Read more »

Şehzade gerçek aşkı nasıl buldu?

Resim
Eski zamanlarda bir padişahın yiğit mi yiğit bir oğlu vardı. Bu genç şehzade hem iyi silah kullanır, ahlâkıyla ve güzelliğiyle bilinirdi. Bir gece padişah, ülkesini kendisinden sonra yönetecek olan oğlunun rüyasında öldüğünü görür. Bütün dünya gözüne önemsiz bir çöp yığını gibi gelir. Üzülmeye ve kederlenmeye başlar. Yüreği o kadar sıkılır ki, yaşamaktan bıkmıştır artık. Fakat bu bir rüya demiştik ya, uykusundan uyanır. Aklı başına geldikten sonra sevinir. O kadar ki hayatında hiçbir şeye bu kadar sevinmemiştir. Üzüntüden ölecek hale gelen ve artık ölmek isteyen padişah, bu sefer de sevincinden ölecek hale gelir. Gördüğü rüyanın etkisiyle, soyu sopu devam etsin diye oğlunu evlendirmeye karar verir ve: -Eğer oğlum rüyamda gördüğüm gibi ölürse, torunum babasından sonra onun yerine geçer, der.
Read more »

Başımıza ne geliyorsa...

Resim
Bir zamanlar bir âşık yaşarmış. Sözünde durur, yeminini tutarmış. Yıllar boyu bir sevgiliye gönül vermiş, ona kavuşabilmek için beklemiş, padişahına kul köle olmuştu. Arayan sonunda bulurmuş. Çünkü sabrın sonu selametmiş. Günlerden bir gün sevgilisi ona: -Bu gece gel. Sana güzel yemekler, tatlılar yaptım. Filan yerde gece yarısına kadar bekle. Sen aramadan, ben gelirim.
Read more »