Çocukları Ölen Şeyh
Bundan çok önce makamı pek
yüksek bir şeyh vardı. Halka yol gösterirdi, adeta bir kandildi. Bir sabah karısı
ona:
- Ey efendi, dedi, yüreğin
neden böyle katı? Senin oğullarının ölümünden biz iki büklüm olduk,
gözlerimizden kanlı yaşlar akıyor, fakat sende hiç ağlama, feryat yok. Yoksa
gönlünde merhamet mi yok?
Şeyh şöyle cevap verdi:
- Merhametsiz ve katı kalpli
olduğumu sanma. Ben, Allah'a küfran-ı nimette bulundukları halde kâfirlere bile
acırım. Hatta, halk taşlıyor diye köpeklere bile acırım.
- Peki öyleyse, kendi çocuklarına
niçin ağlamıyorsun? Gözyaşı merhamete delildir, yürek yanmadan göz yaşarmaz.
Neden ağlamıyorsun?
- Onlar gönül gözümden kaybolmadılar ki. Onları
gözümün önünde görüp dururken neden senin gibi yüzümü yırtayım?! Halk onları
rüyada görür, ben ise uyanıkken rüyadaki gibi görüyorum.
Mevlana'dan Hikayeler Blog
Yorumlar
Yorum Gönder